Yeni Bir Güce Gebe Anadolu

Orta asyadan çıkarak birçok meseleler atlatan biz Türkler, bu topraklara gelene kadar irili ufaklı devlet ve beylik kurmuş en son Anadolu kapılarına kadar geldik. Tabi ki gelirken Metehan olduk günümüz nizami ordularını dizayn ettik dünyaya öğrettik, Uygur olduk hareketli matbaayı bulduk, Selçuklu olduk halifeyi Şiadan kurtardık. Anadolu Selçuklu olduk bir kalkan gibi 12 haçlı seferi ve Moğol saldırılarını göğsümüzde söndürdük. Neden peki ? Sırf Müslümanlar bu kanlı savaşlardan zarar görmesin incinmesi diye.

Dünyadaki halklara birçok iyi örnekler göstererek bir toplumun nasıl sömürmeden hayatını devam ettire bileceğini göstermiş olduk. Biz istesek Avrupa gibi Afrikayı sömürür daha sonra oradan zorla, yobazlıkla, kalleşçe masum halkı toplar yeni sömürümüz olan Amerikaya görür orada öldürünceye kadar çalıştırırdık. Sonrada hiç bir şey yokmuş gibi hayata devam ederdik. Ama şeref ve haysiyet gibi övülesi özellikler sadece bize verilmiş Avrupa bundan baya bir mahrum kalmış anlaşılan.
Konumuza dönecek olursak haçlılarla savaş verirken bir yandan da Moğolların saldırılarına dur demeye çalışan Anadolu Selçuklu hangi tarafı bertaraf edeceğini bilememektedir. Ama içerisindeki boyların askeri güçleri ile bir nebze olsun düşmanları oyalamaya ve gücünü toparlamaya çalışmakta, komutanlar görevlendirerek boyların asker sayılarını ve okçu, mızraklı, atlı gibi tasnifler yaparak askeri birliklerin seceresini oluşturmaktadır. Bu çözüm yolları arayışı sadece çöküşü ileri tarihlere ertelemektedir.

Bir yanda koca Anadolu Selçuklu çökerken bir yanda içeride küçük 400 veya 700 çadırlık Kayı obası Bizans tekfurlarının yanı başına göç ederek gidişatı lehlerine çevirme gibi bir fırsatı elde ederek 623 yıl dünyaya gerçek insanlığı ögretecek bir devlet kurma çalışmalarına başlamışlardır. Anadolu'ya ilk ayak bastıkları mevki doğu Anadolu olduğu bilenen Kayılar tabiki her zaman olduğu gibi iç çekişmelerden bıkarak hem Cihad için hemde çekişmelerin yıpratmasından dolayı en uygun yerin Söğüt ve Domaniç çevresi olacağını düşünerek göç etme kararı aldılar.

Aldılar diyorum ama bu kararı aslında tek başına Ertuğrul gazi aldı ve kendisine biat eden küçük bir grup ile göç yollarına çıktı. Büyük Kayı boyu ise Horasana geri döndü.Küffarın göğsüne yapılan bu göç hareketi devlet tarafından da desteklenerek diğer boylara nazaran daha iyi yerlere yerleştirildi ve devlet nezdinde itibarları daha sayılır oldu.Merkezden uzakta ve boy kavgaları ile çok uğraşmayan Kayılar gelişmek ve büyük için çok uygun bir yer şeçtiklerinin farkına vardılar.

Gönül isterdi ki büyük abisi Gündoğdu ve Sungur Tekin ile birlikte söğüt ve domaniçe gelseler idi. Büyük bir güç olan Kayı alplerini bölmeselerdi ama şartlar bu vaziyetin daha uygun olduğunu gösterdi.Geldikleri konum itibariyle askeri üstünlüğü olan Bizans tekfurları bu üstünlüğü olması gereken şekilde değilde bireysel hareket etmekten yana kullanınca Ertuğrul gazi için kolay bir fetih yolu açılıyor. Bizans tekfurlarının bu hareketi bana balkan savaşlarındaki Osmanlı komutanlarını hatırlatıyor.

Emir komutayı kaybeden ordu birbirini çekemeyen komutanların ihtiraslarından dolayı büyük kayıplar vermiş ve toprak kayıplarına sebep olmuştur. Meselem sadece toprak  değil. Meselem o topraklarda iskan edilmiş Müslüman toplumun hayatını tehlikeye atmış olmalarıdır. Bizans tekfurlarının hataları hiç bir Hristiyan'ın hayatını kaybetmesi ile sonuçlanmadı ama bizim komutanlarımızın hataları büyük bir göç dalgasına, göçemeyenlerin ise katledilmesine sebep oldu.

Tekfurlara değinmişken, halktan aldıkları destekleri de kaybetmeleri kalelerin düşmesindeki en büyük etkenlerden biri olmuştur. Destek neden azalmış derseniz, dindaşları olan insanlara sırf mezhep farklılıklarından dolayı zulmeden tekfur yöneticileri halk tarafından bu şekilde cezalandırılmışlardır. Bu iddiama en büyük kanıt ise Süleyman Kocabaş hocamın Adil Türk İdaresi adlı eseridir. Evet yazının sonlarına doğru gelirken Ertuğrul gazi Kayı boyunu kısa süre bir beylik haline getirerek çok kaliteli bir devlet adamı olan oğlu Osman gaziye bırakmıştır. Ertuğrul gazi birçok kaynağa göre 92 yaşına kadar yaşamıştır. Ve arkasında şanlı bir tarih bırakmıştır. Yazımızın sonunda hep değindiğimizson nokta bugünlerde hat safada olan mezhepçilik olsun.

Akla mantığa ve insanlığa sığmayan bu mezhep savaşları Avrupayı eli kanlı bir zorbaya dönüştürmüş ve arkasında kanlı bir tarih bırakmasına sebep olmuştur. Son günlerde el altından bu pislik, iğrenç ve yalnız onların körükleyeceği bu mezhepçilik kavgası İslam dünyasını da sarmaya başlamıştır. Acaba din büyükleri mezhep önderleri bu halimizi görse bu gibi mezheplerin oluşmasına ön ayak olurlarmıydı çok merak ediyorum. İkinci önemli konu ise biz bu oyunlara nasıl düşüyoruz da kardeşimizi sırf aynı mezhepte değil diye öldürmek gibi aşağılık bir harekette bulunuyoruz ümmet ivedilikle bu duruma bir son vermeli.